Impresjonizm - ulotność chwili

Pod koniec XIX w.  fotografia stała się wyzwaniem dla malarstwa. Pokazywała obrazy otaczającego, rzeczywistego świata z niezwykłą dokładnością. Czarno-białe fotografie były w stanie uchwycić  ulotne efekty, które uwieczniali na swoich dziełach artyści.  Impresjoniści postanowili zatem skupić się na czymś, z czym fotografia jednak nie mogła rywalizować – a mianowicie na pokazaniu zmieniającego się nasycenia kolorów w zależności od zmieniającego się w ciągu dnia oświetlenia.

Wenecja, Pałac Dożów, Pierre-Auguste Renoir 1881

źródło: www.arthistory.about.com

 

 Wenecja, Plac św. Marka, Pierre-Auguste Renoir 1881

źródło: www.arthistory.about.com

 Mgła wenecka, Pierre-Auguste Renoir 1881

źródło: www.artsunlight.com 

Canal Grande w Wenecji, Pierre-Auguste Renoir 1881

źródło: www.mosaicatalog.com 

 „…chodzi o oddawanie szerokiego światła pleneru; w odczuciu  - o czystość pierwszego wrażenia”

 Philippe Burty – krytyk sztuki

  Wenecja, San Giorgio Maggiore o zmierzchu, Claude Monet 1908

źródło: www.fineatramerica.com

Wenecja, Canal Grande, Claude Monet 1908

źródło: www.intermonet.com

Gondola w Wenecji, Claude Monet 1908

źródło: www.intermonet.com

Wenecja, Pałac Dożów, Claude Monet 1908

źródło: www.intermonet.com

Impresjonizm „… kosmiczny oddech, wibracja światła, szczere wzruszenie w obliczu natury.”

["Od Maneta do Pollocka"] 

Pałac Mula, Claude Monet 1908

źródło: www.intermonet.com

 San Giorgio Maggiore, Claude Monet 1908

źródło: www.intermonet.com

 Canal Grande w Wenecji, Edouard Manet 1874

 źródło:www.artinthepicture.com

Canal Grande, Wenecja (Niebieska Wenecja),  Edouard Manet 1875

źródło: www.reproductiongallery.com

 „Idąc za głosem intuicji, powoli dochodzili do rozkładania światła słonecznego na promienie, na czynniki pierwsze, i do składania go na powrót w jedność za pomocą ogólnej harmonii tęczowych barw, roztaczanych na swoich płótnach”.  

Louis Edmond Duranty „The New Painting”